— Mužčyna, ta posuńtesia trochy. Iz vas, jak iz vidra, pit kapaje. I vse na mene. Še j pereharom nese. Fu, mene zara stošnyť, — ĺviv’janka Liudmyla Chruš, 36 rokiv, vidpychaje v bik čolovika rokiv 40 u čornij majci. U četver, 21 červnia, jide maršrutkoju №4-A iz Sychova. Avtobus vyrobnyctva ĺvivśkoho zavodu, prostorý, ta vščent napovnený liuďmy. Useredyni žarko.

Čolovik probuje rozvernutysia v inšý bik. Pry ciomu začipaje kiĺkoch divčat.

— Be, vy mene torknulysia, — kryvyťsia odna z nych, u siromu platti. — Meni vže j tak pohano, v očach temnije vid toji zaduchy.

Liudy prosiať vodija vkliučyty kondycionery.

— Vony ž u vas je, ja znaju. Čytala, ščo LAZy — to jak inomarky, — kryčyť starša žinka.

— Nu to čytajte dali, a kondycioner ja ne vkliuču, — vidkazuje vodij. — Vin polomaný. Ne robyť, vsio. Stiĺky rokiv jizdyly i ne žalilysia, a teper Jevropy jim zachotilosia.

Na zavodi povidomyly, ščo vsi jichni avtobusy zi spravnymy kondycioneramy. Ostanniu perevirku prochodyly pered Jevro-2012. Pry vvimknenomu kondycioneri vytrata palyva zbiĺšujeťsia na 10%.

— Ničoho my ne ekonomymo. Kondycionery zaraz prochodiať profilaktyku, — kažuť telefonom v ATP №1, jake vypuskaje v rejsy 11 avtobusiv LAZu.

Pavlo PALAMARČUK