Pisliamatčeva pres-konferencija v. o. holovnoho trenera ĺvivśkych «Karpat» Ihoria Jovičeviča po zaveršenni domašnioho matču p’jatoho turu Prem’jer-lihy, v jakomu «levy» zabyly peršymy, ale v pidsumku zaznaly porazky z rachunkom 1:2.

– Važko hovoryty, koly znachodyšsia pid emocijamy. Zvyčajno, koly hra zakinčujeťsia takym čynom, važko sebe perebuduvaty i jak liudynu, i jak sportsmena. Taký rachunok otrymaty na ostannich chvylynach… Ale treba skazaty, ščo peršý m’jač buv zabytý z očevydnoho ofsajdu. Joho važče ne pobačyty, niž pobačyty. Ale komanda praciuvala, dijala jak odne cile. «Metalurh» tež hrav, volodiv iniciatyvoju. My svidomo viddaly jomu iniciatyvu, ščob maty šansy na kontrataky. Nam ne poščastylo nymy skorystatysia.

– Vy hovoryte pro ofsajd, a dejaki sajty pyšuť, ščo v Tatarkova bula ruka…

– Ni, ne ruka, a same ofsajd. Inspektory pohodylysia, ščo buv očevydný ofsajd.

– Vy svidomo hraly vid oborony?

– Siohodni buly biĺše šachy, niž futbol. Chto pomylyťsia, toj prohraje. Napevno, dlia ubolivaĺnykiv buv ne nadto pryvablyvý matč, ale my buly hotovi do cioho. Zaraz u nas nehatyvný nastrij. Pislia peršoho propuščenoho holu komanda ne vytrymala udaru, propustyla druhý.

– Futbolisty pislia matču hovoryly ščoś pro nefart «Areny Ĺviv»?

– Ce deševa pryčyna. Stadion hraje čy my hrajemo? JA, jak trener, vsiu vidpovidaĺnisť beru na sebe. Robytymemo vysnovky, ščob ne povtoriuvaty svojich pomylok.

– U «Karpat» zachyst ne ideaĺný, a 1:0 duže slyźký rachunok… Tym ne menše vy vyrišyly hraty vid oborony.

– 2:0 – najhiršý rezuĺtat. A rachunok 1:0 trymav hravciv v tonusi. Komanda dyvylasia na tablo, kineć matču buv duže blyźko, a u našych hravciv bulo bažannia zakinčyty pojedynok peremohoju. Zaškodyly brak koncentraciji i vtoma.