Budynok na vulyci Ruśkij, 10 vidnovliujuť za biudžetni košty. Proektnu dokumentaciju vyhotovylo blahodijne tovarystvo “Myloserdia”.

Avtorśký nahliad zdijsniuje architektor Hanna Novakivśka, naukový konsuĺtant — Roman Mohytyč, – povidomyly u pres-službi Ĺvivśkoji miśkoji rady. Roboty vykonuje ZAT “Ĺvivrestavracija”.

– Na siohodni vykonano zaminu žoloba ta fartucha dachu, ukripleno tyńk ta zdijsneno pofarbuvannia fasadu. Tryvaje restavracija bramy ta vikon, – kaže Lilija Onyščenko, načaĺnyk upravlinnia ochorony istoryčnoho seredovyšča LMR.

– Budynok duže cikavý z architekturnoji točky zoru, tut znachodyťsia blahodijne tovarystvo “Myloserdia”. I same ce tovarystvo bulo iniciatorom restavraciji fasadu cioho budynku. Budynok na Ruśkij, 10 dijsno potrebuvav restavracijnych robit protiahom bahatioch rokiv, ale v biudžeti ne bulo koštiv. Cioho roku z miśkoho biudžetu buly peredbačeni košty i ot ci roboty vže majže dobihajuť kincia. Ale meni chotiloś by pereprosyty ĺviv’jan, bo ryštuvannia stojatymuť šče misiać. Tomu ščo vyrišyly ciohorič šče vidrestavruvaty vikna. Speršu my dumaly, ščo vikna zalyšaťsia na nastupný rik, a zrobymo tiĺky roboty po fasadu. Budynok výavyvsia nabahato skladnišym, niž my spočatku dumaly. Bo spočatku my vvažaly, ščo možemo zrobyty roboty protyavarijni po karnyzu i po vodovidvedenniu, i zvyčajno vidnovyty pofarbuvannia. Ale výavyloś, ščo štukaturka takož ne je v dobromu stani. Istoryky zmohly doslidyty budynok. I naše pervisne ujavlennia pro cej budynok trišky zminylosia. Dumaly, ščo budynok skladavsia z dvoch dvovikonnych kam’janyć, jak výavyloś, ce bula odna dvovikonna kam’janycia, do jakoji pizniše dobuduvaly častynu, v jakij je vchidna brama. Kam’janycia nazyvalaś Mykolajevyčivśka, pozajak ce buv ukrajinśký kvartal v seredniovičnomu Ĺvovi. I očevydno, ščo vlasnyky budynku buly liudy dostatnio zamožni, oskiĺky vony zmohly zbuduvaty taki vysoki ta jakisni prymiščennia. Takož nad svojimy viknamy pomistyly latynśki napysy. Teper napysy počyščeni, jich možna pročytaty. Ce je Psalmy i pereklad jich taký «Vtišajteś Hospodu i vin spovnyť bažannia sercia, ta «Blahoslovimo Otcia i Syna zi Sviatym Duchom».

Cia hotyčna klasyka mala cehlynky, kotri maly riznokoliorovu polyvu. Vony buly nevelykymy vkraplenniamy, ale ce označaje, ščo budynok buv perebudovaný i ce zalyšky staroji kam’janyci. Na fasadi budynku bude častyna stiny ne oštukaturena i tam možna bude pobačyty ciu hotyčnu kladku. JA rozumiju, ščo ne dlia vsich ce bude informatyvno. Dumaju, ekskursovody ce vkliučať v svij turystyčný maršrut i zmožuť pokazuvaty turystam zalyšky hotyčnoho Ĺvova do požeži 1527 roku.

Odne nas zasmučuje, ščo na druhomu poversi je odna kvartyra, vlasnyky jakoji majuť odne vikno plastykove, odne derev’jane, jake vony sami zrobyly, vono koryčnevoho kolioru i navidriz vidmovylysia, ščob jim ci vikna pominialy. Vlasnyky prosto katehoryčno vidmovliajuťsia ce zrobyty. Bojimoś, ščo budynok tak i zalyšyťsia z dvoma takymy viknamy, jaki ne zovsim pasuvatymuť. Na žaĺ, na ce duže skladno vplyvaty, bo ce pryvatna vlasnisť, – dodaje Lilija Onyščenko.