Pid čas zasidannia vykonkomu miśkrady Ĺvova vidbulosia obhovorennia pytannia ščodo znesennia Monumentu Slavy na vulyci Strýśkij.
Jak poinformuvala Iryna Podoliak, načaĺnyk upravlinnia kuĺtury miśkoji rady, taku iniciatyvu ostannim časom vyslovliuvaly hrupy molodych liudej, jakych posadoveć nazvala “neorhanizovanymy”.
Pani Podoliak vidznačyla, ščo žoden iz deputativ miśkoji rady čy vykonavčych orhaniv meriji ne maje žodnoho stosunku do takoji iniciatyvy.
Taki diji zi sliv pani Podoliak, je ne na časi i perš niž uchvaliuvaty podibni rišennia, slid provesty hromadśki sluchannia.
Sekretar rady Vasyĺ Pavliuk naholosyv, ščo dopoky v Ukrajini ne sformovana vertykaĺ vlady, za pytannia ščodo znesennia Monumentu Slavy krašče ne bratysia. Vin zaproponuvav zhodom provesty u Ĺvovi referendum z cioho pytannia.
Prote taka pozycija vyklykala krytyku z boku deputata miśkrady Jurija Kuželiuka. Iz sarkazmom u holosi pan Kuželiuk spytav, u koho ž vynykla taka “svitla” dumka. Deputat nahadav, ščo koly u Prybaltyci znosyly odyn iz pam’jatnykiv Stalinu, u Rosiji bula spravžnia isterija čerez ce.
Vidtak, čynyty ce u Ĺvovi, koly v Krymu — vijna, deputat vvažaje nepravyĺnym. Obraneć doviv do vidoma deputativ i kerivnyctva dumku horodian ščodo tych, chto proponuje znesty pam’jatnyk: “Idioty”.
Peršý zastupnyk miśkoho holovy Oleh Syniutka zaznačyv, ščo podiji v Ukrajini prodemonstruvaly chvorobu i osoblyvu čutlyvisť deržavnoho orhanizmu. Same cym, na perekonannia Syniutka, chočuť skorystatysia okremi osoby-provokatory.
Peršý zastupnyk mera zaznačyv, ščo iniciatory znesennia Monumentu Slavy u Ĺvovi — “zavezena bacyla, jaka b mala dyskredytuvaty Ĺviv”.
Učasnyky dyskusiji dijšly do vysnovkiv, ščo spekuliacijam varto postavyty kraj i naholosyty, ščo Monument Slavy nichto ne zbyrajeťsia znosyty.
Dovidka
Monumént Bojovoji Slávy Radianśkych Zbrojnych Syl — monument (memorial) na pam’jať pro Červonu (Radianśku) armiju — odnoho z peremožciv nad fašyzmom u Druhij svitovij vijni, rozmiščený u Ĺvovi.
Vidkrytý u 1971 roci memorial otrymav nazvu «Monument bojovoji slavy Radianśkych Zbrojnych Syl» (ros. «Monument boevoj slavы Sovetskych Vooružennыch Syl»).
Ansambĺ vykonano v kameni ta bronzi avtorśkym kolektyvom, v kotrý uvijšly skuĺptory Dmytro Krvavyč, Emmanujil Myśko, Jaroslav Motyka, chudožnyk-monumentalist Oleksandr Pyrožkov, architektory Myron Vendzylovyč ta Apollon Ohranovyč. Skuĺptura žinky bula vidlyta na zavodi «Lenmonument», a soldata, za doručenniam Ĺvivśkoho obkomu KPU, – na Ĺvivśkomu parovozo-vahonoremontnomu zavodi (nyni Ĺvivśký lokomotyvoremontný zavod).
Ĺvivśki novyny onlajn