Vnaslidok tiažkoji i tryvaloji neduhy na 72-mu roci pišla z žyttia ukrajinśka poetesa, prozajik, publicyst, kuĺturoloh, literaturoznaveć, vidomý hromadśký dijač, aktyvný učasnyk dysydentśkoho ruchu, pravozachysnycia Iryna Kalyneć (Stasiv).
Razom iz čolovikom, poetom Ihorem Kalyncem, poetesa vlylasia do kola ukrajinśkych «šistdesiatnykiv», sered kotroho buly taki vydatni dysydenty, jak Valentyn Moroz, V’jačeslav Čornovil, Stefanija Šabatura, Ivan Heĺ. Peršych represij vid radianśkoji vlady zaznala čerez zviĺnennia z roboty za vystupy na zachyst peresliduvanych dijačiv kuĺtury.
U lypni 1970 roku Iryna Stasiv odnijeju iz dev’jaty ĺviv’jan pidpysala protest proty areštu Valentyna Moroza.
12 sičnia 1972 roku vona bula zaareštovana u Ĺvovi. U lypni Ĺvivśký oblasný sud zasudyv Irynu Stasiv-Kalyneć do 6 rokiv taboriv suvoroho režymu ta 3 rokiv zaslannia. Čerez pivroku taký že vyrok otrymav jiji čolovik.
Zaslannia vidbuvala razom z čolovikom u Čytynśkij oblasti.
U 2000 roci Irynu Kalyneć nahorodyly ordenom Kniahyni Oĺhy III stupenia, i 2005 roku – II stupenia.
«Zavdiaky aktyvnosti Iryny Kalyneć hromadśka iniciatyva iz ušanuvannia pam’jati žertv komunistyčnoho režymu znajšla takož vtilennia i v zasnuvanni try roky tomu Nacionaĺnoho muzeju-memorialu žertv okupacijnych režymiv «Tiurma na Lonćkoho», – nahološuje Centr doslidžeń vyzvoĺnoho ruchu.
Rik tomu u prohrami Radio Svoboda Iryna Kalyneć, rozpovidajučy pro stvorennia «Komitetu zachystu sučasnych politv’jazniv», zaklykala kožnoho «hovoryty sobi pravdu»:
«Koly sudyly Mykolu Kochanivśkoho za poškodžennia pam’jatnyka Leninu v Kýevi, ja ta Ihor Kalyneć, Stefanija Šabatura, Ivan Heĺ, Jurij Šuchevyč podaly v prokuraturu zajavu, ščo pryčetni do poškodžennia cioho pam’jatnyka i vymahajemo joho znesty. Hovorim sobi pravdu, ščo nas pereslidujuť za te, ščo my ukrajinci. Čynna vlada siohodni peresliduje ukrajinśku vladu, jaku my z vamy obraly».
Iryna Kalyneć – avtor zbirok «Poeziji», «Šliub z polynom», knyžok dlia ditej «Leleka i Čorna Chmara», «Kazky ihraškovoho telefonu», istoryčnoho detektyvu «Vbyvstvo tysiačolitnioji davnosti»; monohrafiji «Studiji nad «Slovom o polku Ihorevim», «Zahadky chreščennia Ukrajiny-Rusy», naukovoji rozvidky «Taras Ševčenko i sv. Avhustyn», čyslennych publicystyčnych statej.
Irynu Kalyneć pochovajuť u četver, 2 serpnia na poli počesnych pochovań №67 Lyčakivśkoho cvyntaria u Ĺvovi.