Areny Vystavkovoho centru Londona výavylysia ščaslyvymy u ponedilok dlia ukrajinśkych sportsmenok Jany Šemiakinoji i Juliji Kalyny. Perša z nych pidnialaś na najvyšču schodynku olimpijśkoho p’jedestalu pislia vysnažlyvoho dnia indyviduaĺnych zmahań najsyĺnišych špažystok svitu, a druha vyborola bronzovu olimpijśku medaĺ u važkoatletyčnij katehoriji 58 kilohramiv.
Spočatku pro te, jak čarivnoju ĺviv’jankoju bula pokladena perša do skarbnyčky našoji olimpijśkoji zbirnoji zolota nahoroda. I u mikst-zoni areny dlia fechtuvaĺnych turniriv Olimpiady, i trioma hodynamy pizniše v budynku dlia uročystych prýniať olimpijciv kompaniji «Bosko» Jana Šemiakina šče j šče raz povertalasia do perypetij boroťby na fechtuvaĺnij dorižci. «Koly pered zmahanniam ja podyvylasia na jichniu sitku, v jakij meni distalysia nu duže syĺni supernyky, ja pevnoju miroju… zaspokojilaś i naviť zradila. Dumala, jakščo j prohraju komu-nebuď iz nych, to ne tak bude sumno».
Pro sylu supernyć ukrajinky svidčyť toj fakt, ščo try iz čotyrioch pojedynkiv vona vyhravala z perevahoju v odyn ukol. Ciu statystyku divčyna prokomentuvala tak: «Dosi na vidpovidaĺnych turnirach ja často prohravala pojedynky z minimaĺnoju riznyceju v odyn ukol. Ta kolyś že cia smuha neveziń mala zreštoju zakinčytysia. I jak dobre, ščo stalosia ce na Olimpiadi!».
Odnak iz olimpijśkych bojiv vydiliajeťsia finaĺný — proty nimkeni Britty Hejdemann. Joho supernyci počaly iz vzajemnoji rozvidky. V perši kiĺkadesiat sekund jichni špahy vzahali ne torkalysia odna odnoji. Nimećka sportovka kiĺka raziv zupyniala bij: to začisku popravliala, to ekipirovku v poriadok pryvodyla. Čy ne bulo ce taktyčnymy chytroščamy, sprobamy vyvesty ĺviv’janku z rivnovahy? «Ne dumaju, — vvažaje Jana, — na mene ci zupynky ne dijaly žodnym čynom».
Inše moje zapytannia torkalosia skladnoho v pojedynku momentu, koly Hejdemann vdalosia zrivniaty rachunok. Čy vplynulo ce jakoś na ĺvivśku dynamivku? «Povirte, ščo ni. JA absoliutno spokijno na ce vidreahuvala, bo bula vpevnena u svojij peremozi».
U pivfinali ta finali Šemiakinij distalysia pomitno vyšči na zrist vid neji supernyci. Naskiĺky vplynula cia obstavyna na charakter boju i na vybir taktyky i techničnych prýomiv? «Vidomo, ščo vysoki liudy poviĺniši, i cym u danomu razi ja ne mohla ne skorystatysia».
— A vy b chotily otrymaty v supernyci u finali korejanku?
— Ot jakraz iz neju ja j ne chotila b zustričatysia. Ščopravda, v pojedynku z neju na Kubok svitu ja peremohla. Ale ce bula b dlia mene skladna supernycia. Rič u tim, ščo u fechtuvanni my z neju schoži — i v taktyci, i v technici. JA b, zvyčajno, sprobuvala vidnajty sposoby jiji peremohty, ale ce bulo b zavdanniam nelehkym…
Žinoče fechtuvannia, perekonana Šemiakina, — ce ne tiĺky boroťba taktyk, technična j fizyčna pidhotovka, a j pojedynky charakteriv — emociji, nervy, naviť chytrošči. «I vse ce vy mohly povnoju miroju pobačyty i vidčuty u zali, sposterihajučy za našymy bojamy», — skazala nasamkineć nova čempionka Olimpijśkych ihor.
Kiĺka riadkiv iz biohrafiji našoji herojini. Narodylasia u Ĺvovi, v prostij, jak vona skazala, sim’ji. Zakinčyla Ĺvivśký deržavný universytet fizyčnoji kuĺtury. Jiji osobystý trener — Andrij Orlykovśký. 2003 roku sribna, a 2005-ho — bronzova pryzerka čempionativ svitu. Zachopliujeťsia muzykoju i literaturoju. Neodružena.
Realistka z Mariupolia
Dlia toho, ščob pidniatysia na olimpijśký p’jedestal, Juliji Kalyni dovelosia pereveršyty osobystý rekord. Do toho ž odrazu na 12 kilohramiv! Ce nejmovirna dlia štanhistiv prybavka. Ta šče koly vrachuvaty, ščo dosiahnuto jiji u chodi napruženych i nervovych olimpijśkych zmahań. Jak ce vdalosia sportsmenci z Mariupolia? — zapytav Juliju vidrazu pislia toho, jak vona otrymala «bronzu», i poprosyv prokomentuvaty ce dosiahnennia ta rozpovisty pro svij šliach u sporti, zokrema, j do cioho olimpijśkoho uspichu.
— Čy mohla ja pidniaty biĺše i pokazaty vyščý rezuĺtat? Ni, ja realistka. Na siohodni ce maksymaĺno možlyvý dlia mene pidsumok. JA mobilizuvala vsi svoji resursy i syly. Tomu duže zadovolena bronzovoju medalliu. Koly meni skazaly, ščo moja suma — 235 kilohramiv, ja ne poviryla. Naviť počala pidrachovuvaty. A koly prochodyla povz tablo pislia svojeji ostannioji sproby, to naviť bojalasia na nioho hlianuty. Mij trener Vitalij Švedov, pobačyvšy mij stan, tut že mene zaspokojiv: «Julia, ne chvyliujsia. Ty vže za buď-jakych obstavyn tretia». I spravdi, vyšče vid mene výavylysia kytajanka i tajilandka.
Z kytajśkoju sportovkoju, jaka prahnula pobyty svitovi rekordy, meni zmahatysia na rivnych poky ščo važko. Z-pomiž inšych supernyć mene zdyvuvala biloruska Novykova. JA čekala vid neji vyščych rezuĺtativ i serjoznoji konkurenciji, adže vona — čempionka svitu. A vzahali, na moje perekonannia, borotysia treba ne z supernykamy, a zi štanhoju. A šče treba navčytysia peremahaty svoji slabkosti.
Na moje prochannia, Julija koroteńko rozpovila pro sebe. Vona narodylaś i vyrosla v Mariupoli, u sim’ji štanhistiv. «Baťko, Anatolij Vasyliovyč, tež zachopliuvavsia važkoju atletykoju i trenuvavsia u tomu samomu zali, v jaký zhodom prýšla i ja. Moji dva braty u mynulomu važkoatlety i za radianśkych časiv naviť buly majstramy sportu. V nas bahatoditna sim’ja — šestero ditej. JA — najmolodša. Duže rada, ščo hidno prodovžyla spravu baťka i brativ i zdobula olimpijśku medaĺ».
Do cioho najvyščoho poky ščo svoho dosiahnennia Julija Kalyna zavojovuvala zvannia čempionky svitu i Jevropy sered junioriv, bula pryzerom dvoch ostannich čempionativ svitu sered doroslych. Zaslužený majster sportu. Zakinčyla Charkivśku deržavnu akademiju fizyčnoji kuĺtury i sportu.
Otže, zusylliamy predstavnyć žinočoho skladu olimpijśkoji zbirnoji Jany Šemiakinoji, Oleny Kaskevyč i Juliji Kalyny v aktyvi komandy Ukrajiny na ranok vivtorka — odna zolota i dvi bronzovi nahorody Ihor.
Mychajlo SOROKA (Ukrinform/ «Holos Ukrajiny»).
London.
«Zolota» naša Jana (u centri).
Vahu zafiksovano — je «bronza»!
Medaĺ u rukach — use pozadu.
Foto z sajtu NOK Ukrajiny.