— Mynuloho tyžnia hovoryly, ščo zakrýuť usi punkty prýomu makulatury, — kaže ĺviv’janka Oĺha Ivanivna, 57 rokiv. — Ujaviť, ščo todi v misti robylosia b. Naši klijenty — ce faktyčno dobroviĺni prybyraĺnyky. Zbyrajuť smittia z usich vulyć.

Udviči podeševšala makulatura za ostanni pivroku v oblasti. Mynuloho lita za kilohram paperu davaly 80 kop., dva misiaci tomu — 60, iz kvitnia — 40.

Z Oĺhoju Ivanivnoju spilkujemosia u punkti na vul. Šeptyćkych bilia pl. Kropyvnyćkoho. Vona praciuje tam p’jať rokiv. Punkt zajmaje nevelyku kimnatu v odnopoverchovij prybudovi. Dveri vidčyneni. Bilia vchodu — velyki metalevi vahy. Protyležný kut zavalený makulaturoju.

— Ce vse za včorašnij deń znesly, — kyvaje. —  V seredniomu za deń zdajemo 200-300 kilohram. Pered Paschoju buly dni, ščo i po 800 liudy prynosyly. Jak počynala praciuvaty, platyly 25 kopijok za kilo. Potim cina vpala do 10. Ostanni roky zrostala. A ot teper znovu vpala. Ale liudy jak nosyly, tak i dali nosiať. A ščo bidni majuť robyty?

Do punktu zachodyť Anna Volodymyrivna, 79 rokiv. Na vizku pryvezla stos kartonok, perev’jazanych motuzkoju. Akuratno vykladaje jich na vahy.

— 14 kilohram, — Oĺha vidrachovuje 5,6 hrn. — Po 40 kopijok platymo.

— Vže po 40? — Anna Volodymyrivna chovaje hroši u pošarpaný hamaneć. — JA ž dumala, 8 hryveń budu maty, litru moloka kupliu. Maju dvoch chvorych nevistok. Odna psychično, v inšoji iz suhlobamy problema. Sobi buločky lyšnioji ne kupliu, bo treba ditiam pomahaty. Joj, jak vy mene rozstrojily, pani Oĺho, tymy cinamy. Vsio dorožaje, a makulatura padaje.

Oĺha Ivanivna zakuriuje.

— Naši “postijni klijenty” — ce perevažno liudy za 60 rokiv. Inodi studenty prynosiať konspekty j hazety. Prodavci z mahazyniv korobky znosiať. Bomži prychodiať ridko, vony biĺše po butylkach specializujuťsia.  Buvaje, i “mažory” zahliadajuť. Paru nediĺ tomu prýichav na “lend kruzeri”, v kostiumi solidnomu. Zdav 30 kilohram kartonu.

Na skladach nadlyšok vtorynnoji syrovyny

Pidprýemstvo “Ĺvivvtorresursy” ščomisiacia zbyraje v oblasnomu centri 300-400 t makulatury. Majuť 11 punktiv zboru. Vidpravliajuť vžyvaný papir na Žydačivśký celiulozno-paperový kombinat i Kochavynśku paperovu fabryku.

— Cina na makulaturu kolyvajeťsia postijno, — rozpovidaje 43-ričný Myroslav Oprysk, dyrektor firmy. — Jich dyktujuť pidprýemstva, jakym my zbuvajemo makulaturu. Zaraz na skladach nadlyšok vtorynnoji syrovyny. Tož jim nemaje potreby platyty biĺše. Koly fabrykam znovu treba bude biĺše makulatury, ciny piduť vhoru. Prohnozuvaty, jak skoro ce staneťsia, ne budu. U buď-jakomu razi čutky, ščo vžyvaný papir perestanuť prýmaty, nepravdyvi.

Na Kochavynśkij paperovij fabryci u selyšči Hnizdyčiv Žydačivśkoho rajonu makulaturu zakupovujuť po 900 hrn/t abo 90 kop./kh.

— U mene zaraz 900 tonn vtorsyrovyny, nema kudy vže divaty, — hovoryť menedžer fabryky Vasyĺ Pylypiv, 54 roky. — Tym biĺše, prypynyly prýmaty makulaturu fabryky v inšych oblastiach — v Obuchovi, Poninci, Malyni, Lućku. A liudy papir zdajuť. My biĺše beremo, niž pererobliajemo.

Denys MANDZIUK